نهج البلاغه: آرام باش، توکل کن، تفکر کن، سپس آستین‌ها را بالا بزن، آن‌گاه دستان خداوند را می‌بینی که زودتر از تو دست‌به‌کار شده است

....................

امشب رحمت دوست جاریست، مانند رود، نه! مانند باران، اگر دلتان لرزید، بغضتان ترکید، کسی اینجا محتاج دعاست، اگر یادتان بود باران گرفت، دعایی به حال من بیابان کنید

شب فاطمه (س) و قدر خداوند است؛ پس هر کس حق شناخت فاطمه (س) را به جا آورد، ‌شب قدر را درک کرده است»

‌«تقدیرات در شب نوزدهم است و حتمی شدن آن در شب بیست‌ویکم و امضای آن در شب بیست‌وسوم»

...................

پیامبر اکرم (ص):

«‌هر کس شب قدر را بیدار بماند گناهانش آمرزیده می‌شود؛ حتی اگر تعداد آنها به تعداد ستارگان آسمان و به سنگینی کوه‌ها باشد»

«هر کس شب قدر را احیا بدارد، تا سال بعد عذاب از او برداشته می‌شود»

«‌هرکس شب قدر را با ‌ایمان و محاسبه بیدار ماند، تمام گناهان گذشته و آینده‌اش بخشیده می‌شود»

امام صادق(ع): «‌شب فاطمه (س) و قدر خداوند است؛ پس هر کس حق شناخت فاطمه (س) را به جا آورد، ‌شب قدر را درک کرده است»

شب قدر

برای اجابت دعا در شب قدر باید کارهایی کرد و به کسانی متوسل شد که خداوند به ما نگاه کند و دعاهایمان را اجابت نماید از جمله آنها عبارتند از:

الف ـ تأکید بر دعا در شب قدر

الإقبال ـ به نقل از حمّاد بن عثمان ـ :شب بیست و یکم ماه رمضان ، خدمت امام صادق علیه السلام وارد شدم. به من فرمود:

«اى حمّاد! غسل کرده اى؟»

گفتم: آرى ، فدایت شوم.

پس ، حصیرى طلبید. سپس فرمود:«کنار من بیا و نماز بخوان».

امام علیه السلام همواره نماز مى خواند و من نیز کنار او نماز مى خواندم ، تا آن که از همه نمازهایمان فارغ شدیم. سپس شروع کرد به دعا کردن.

من نیز دعاى او را آمین مى گفتم ، تا آن که سپیده دمید. اذان و اقامه گفت و بعضى از فرزندان نوجوان خود را صدا زد.

ما پشت سرش ایستادیم و او جلو رفت و براى ما نماز صبح را به جماعت خواند. 1

ب ـ دعاهاى شب قدر

المعجم الأوسط ـ به نقل از عبد اللّه بن یزید ـ عایشه گفت: اى پیامبر خدا! اگر شب قدر را درک کردم ، از خدا چه بخواهم؟

پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «از او عافیت بخواه » . 2

الإقبال ـ در بیان دعاى امام حسن مجتبى علیه السلام :

«اى آن که در آشکارى اش پنهان است! اى آن که در نهان بودنش آشکار است! اى پنهانى که نهان نیست! اى آشکارى که دیده نمى شود!

اى آن که هیچ توصیفگرى به حقیقتِ هستى اش نمى رسد و به حدّى محدود نیست! اى غایبى که گم شده نیست!

اى حاضرى که دیده نمى شود : طلبش مى کنند و به او مى رسند ؛ آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست ، حتّى چشم بر هم زدنى ، تهى از او نیست ؛ نه به چگونگى، درک مى شود و نه به کجایى ، جایى براى او بیان مى گردد! تو فروغ فروغ ها و پروردگار پروردگارانى. تو بر همه چیز ، احاطه دارى.

منزّه است آن که چیزى همچون او نیست ، و او شنواى بیناست. منزّه است آن که این گونه است و جز او چنین نیست.»3

سپس هر چه خواستى دعا مى کنى و از او مى خواهى.
امام صادق علیه السلام در حدیث خود فرموده است که دعاى دعاکننده ، مستجاب و حاجت هایش برآورده مى شود

ج ـ واسطه قرار دادن قرآن

امام باقر علیه السلام: « در سه شب از ماه رمضان ، قرآن را [ به دست] مى گیرى ، باز مى کنى و جلوى روى خود قرار مى دهى و مى گویى:

« خداوندا! تو را به کتابِ نازل شده ات مى خوانم و به آنچه در آن است ـ و نام بزرگ تر و نام هاى نیکوتر تو و آنچه مایه بیم و امید است ، ـ که مرا از آزادشدگانِ خودت از آتش قرار دهى» و براى هر نیازى که به نظرت مى رسد ، دعا مى کنى» 4

د ـ واسطه قرار دادن قرآن و اهل بیت علیهم السلام
شب‌های قدر

الإقبال ـ به نقل از امام صادق علیه السلام ـ :قرآن را بگیر و آن را بر سرت بگذار و بگو :

«خداوندا! به حقّ این قرآن و به حقّ آن که او را با قرآن مبعوث کردى و به حقّ هر مؤمنى که در قرآن او را ستوده اى و به حقّى که بر آنان دارى ـ و هیچ کس به حقّ تو ، آشناتر از خودت نیست ـ ، تو را قسم مى دهم ، به خودت ، اى خداوند! (ده بار) سپس مى گویى :

«به حقّ محمّد (ده بار) ، به حقّ على (ده بار) ، به حقّ فاطمه (ده بار) ، به حقّ حسن (ده بار) ، به حقّ حسین (ده بار) ، به حقّ على بن حسین(ده بار) ، به حقّ محمّد بن على (ده بار) ، به حقّ جعفر بن محمّد (ده بار) ، به حقّ موسى بن جعفر (ده بار) ، به حقّ على بن موسى (ده بار) ، به حقّ محمّد بن على (ده بار) ، به حقّ على بن محمّد (ده بار) ، به حقّ حسن بن على (ده بار) ، به حقّ حجّت (ده بار) » و حاجت خویش را مى طلبى .

امام علیه السلام در حدیث خود فرموده است که دعاى دعاکننده ، مستجاب و حاجت هایش برآورده مى شود.5

امام کاظم علیه السلام: قرآن را در دستت بگیر و آن را بالاى سرت ببر و بگو:

« خداوندا! به حقّ این قرآن ، و به حقّ آن که او را با قرآن به سوى بندگانت فرستادى ، و به هر آیه اى که در قرآن است و به حقّ هر مؤمنى که او را در قرآن ستوده اى و به حقّ او بر تو ـ که هیچ کس به حقّ او داناتر از تو نیست ، اى سرورم ، اى سرورم ، اى سرورم! خداوندا ، خداوندا ، خداوندا! (ده بار) و به حقّ محمّد (ده بار) و به حقّ هر امام (ده بار) و امامان را مى شمارى تا به امام زمانت برسى.» به یقین ، از جاى خود بر نمى خیزى ، مگر آن که حاجتت برآید و کارت برایت آسان شود !6

زیارت امام حسین (علیه السلام)

امام صادق علیه السلام: « هر گاه شب قدر شود ـ که در آن ، هر کار حکمت آمیزى فیصله مى یابد ـ ، آن شب، منادى از دل عرش بانگ بر مى آورد که: «خداوند ، هر کس را امشب به زیارت قبر حسین علیه السلام آمد ، آمرزید»

مرحوم کلینى در کافى از امام باقر(علیه السلام) نقل مى‏کند که آن حضرت در جواب معناى آیه«إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ» فرمودند: «آرى شب قدر، شبى است که همه ساله در ماه رمضان و در دهه آخر آن، تجدید مى‏شود. شبى که قرآن جز در آن شب نازل نشده و آن شبى است که خداى تعالى درباره‏اش فرموده است: «فیها یفرق کل امر حکیم؛ در آن شب هر، امرى با حکمت، متعین و ممتاز مى‏گردد». آن گاه فرمود: «در شب قدر، هر حادثه‏اى که باید در طول آن سال واقع گردد، تقدیر مى‏شود؛ خیر و شر، طاعت و معصیت و فرزندى که قرار است متولد شود یا اجلى که قرار است فرارسد یا رزقى که قرار است برسد و...»

...شب قدر است بیاتا قدر آن بدانیم

نماز جوشن و قران بخوانیم

به در گاه حق توبه و عفو بخواهیم

دعا کنیم که تا سال دیگه سر پیمان بمانیم

از حضرت امام باقر (علیه السلام) نقل شده که وقتی از حضرتش پرسیدند: آیا شما میدانید که لیلة القدر کدام شب است؟ حضرت فرمودند: چگونه ندانیم، و حال آن که در شب قدر فرشتگان بر گرد ما طواف می کنند.

خداوند متعال در چهارمین آیه سوره مبارکه قدر می فرماید: تنزّل الملائکة و الرّوح فیها بإذن ربهّم من کلّ أمرٍ. فرشتگان و روح، در آن شب به دستور پروردگارشان با هر فرمانی (برای تقدیر هرکاری) فرود آیند.

حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید: قائم از فرزندان من است اسم او اسم من «محمد» و کنیه او، کنیه من «ابوالقاسم» و سیمای او سیمای من و سنت او سنت من است، دین و آیین و ملت و شریعت مرا در بین مردم برپا میدارد و آنان را به کتاب خدای عزوجل فرامیخواند. کسی که او را طاعت کند، مرا پیروی کرده و کسی که او را نافرمانی کند، مرا نافرمانی کرده است و کسی که او را در دوران غیبتش انکار کند، تحقیقاً مرا انکار کرده و کسی که او را تکذیب کند هر آینه مرا تکذیب کرده و کسی که او را تصدیق کند، هر آینه مرا تصدیق کرده است

عکسی از رفتار عجیب احمدی نژاد با حسن روحانی

در جریان دیدار کارگزاران نظام با رهبر معظم انقلاب، وقتی رئیس جمهور منتخب وارد حسینیه امام خمینی (ره) شد، همه مسئولان نظام – حتی رهبر فرزانه- به احترام ایشان از جا برخاستند؛ ولی آقای احمدی نژاد هیچ عکس العملی نشان ندادند.

فواید و آثار عطسه در کلام امام رضا علیه السلام قدس آنلاین - پورافضلی: عطسه کردن یک مکانیسم دفاعی طبیعی برای بدن است و مطابق روایات از ابتلا به بسیاری از بیماریها به ویژه امراض چشمی جلوگیری می کند. در کتاب الفقه المنسوب للإمام الرضا علیه‏السلام درباره علت اینکه گاهی بر انسان عطسه عارض می شود چنین آمده است :« اِعلَم أنَّ عِلَّةَ العُطاسِ ، هِیَ أنَّ اللّه‏َ – تَبارَکَ وتَعالى – إذا أنعَمَ عَلى عَبدٍ بِنِعمَةٍ فَنَسِیَ أن یَشکُرَ عَلَیها ، سَلَّطَ عَلَیهِ ریحاً تَدورُ فی بَدَنِهِ ، فَتَخرُجُ مِن خَیاشیمِهِ ، فَیَحمَدُ اللّه‏َ عَلى تِلکَ العَطسَةِ ، فَیَجعَلُ ذلِکَ الحَمدَ شُکراً لِتِلکَ النِّعمَةِ ، وما عَطَسَ عاطِسٌ إلاّ هُضِمَ لَهُ طعامُهُ .»؛ بدان که علّت عطسه آن است که خداوند ، چون بنده‏اى را نعمتى دهد و او سپاسگزارى بر آن را از یاد ببَرَد ، خداوند ، بادى بر او چیره مى‏سازد که در تن وى مى‏چرخد و سرانجام ، از سوراخ‏هاى بینى او بیرون مى‏آید و شخص ، خداوند را بر آن عطسه ، سپاس گوید و خدا ، این سپاس گفتن را سپاس آن نعمت قرار مى‏دهد . همچنین ، هیچ کس عطسه نمى‏کند ، مگر این که غذایش گوارا مى‏شود .(1) در حدیثی دیگر امام رضا (ع) عطسه را از جانب خداوند دانسته می فرماید: « التثاؤبُ من الشیطان و العطسة من الله عزّ و جلّ»؛ دهن دره از شیطان است و عطسه از خدای عزول جل است.(2) علامه مجلسی(ره) در تفسیر این کلام می نویسد: اینکه دهن دره را از جانب شیطان دانسته ، برای آن است که دهن دره بواسط? سنگینی بدن و پُری شکم و سستی و میل آن بخواب است، و مقصود حضرت باز داشتن مردمان از آنچه که باعث پدید آن دهن دره است ، می باشد. مانند: پرخوری و سیری و مانند اینها که انسان را از طاعات سنگین کند و از انجام خیرات کسل نماید. و فیض(ره) نیز در این رابطه نوشته است: جهتش این است که پیدایش دهن دره از غفلتی است که از واگذاردن خداوند شخص را به حال خود پدید آمده است.زیرا که چون خداوند بنده را به حال خود گذارد از یاد خدا غافل شود و نشانه اش دهن دره است. و اما وجه اینکه عطسه از طرف خدا است این است که اوست که بنده اش را وادار به عطسه کرده تا آن بنده هنگام زدن عطسه بیاد خداوند افتد. و ذکر او را بگوید. در کتاب عیون اخبار الرضا هم نقل شده است: در نامه‏اى که امام رضا (ع) به مأمون نوشت، فرمود: صلوات بر پیامبر (ص) در هر جا لازم است از جمله هنگام عطسه کردن و سر بریدن حیوانات و غیر آن. مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ صَفْوَانَ بْنِ یَحْیَى قَالَ کُنْتُ عِنْدَ الرِّضَا ع فَعَطَسَ فَقُلْتُ لَهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ ثُمَّ عَطَسَ فَقُلْتُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ ثُمَّ عَطَسَ فَقُلْتُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ وَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِذَا عَطَسَ مِثْلُکَ نَقُولُ لَهُ کَمَا یَقُولُ بَعْضُنَا لِبَعْضٍ یَرْحَمُکَ اللَّهُ أَوْ کَمَا نَقُولُ قَالَ نَعَمْ أَ لَیْسَ تَقُولُ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ قُلْتُ بَلَى قَالَ ارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ قَالَ بَلَى وَ قَدْ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ رَحِمَهُ وَ إِنَّمَا صَلَوَاتُنَا عَلَیْهِ رَحْمَةٌ لَنَا وَ قُرْبَةٌ. در روایات نقل شده که پس از عطسه از خداوند طلب رحمت کنیم . در همین زمینه صفوان بن یحیى می گوید: در خدمت حضرت رضا علیه السلام بودم پس آنحضرت عطسه زد، من باو گفتم : « صلى اللّه علیک » دوباره عطسه زد من گفتم : « صلى اللّه علیک » براى سومین بار عطسه زد و من گفتم : « صلى اللّه علیک » و عرض کردم : اگر مانند شما (امام معصومى ) عطسه زد همانطور که ما بهم می گوئیم « یرحمک الله » آنطور بگوئیم یا اینطور که من می گویم ؟ فرمود: چرا مگر نمی گوئى : « صلى اللّه على محمد و آله » ؟ عرض کردم : چرا، فرمود: (تو می گوئى )؟ « ارحم محمدا و آل محمد» یعنى پس از آنکه می گوئى : « صلى اللّه على محمد و آله » ، دنبالش می گوئى : « ارحم محمدا و آل محمد» و این هر دو طلب رحمت است بدو لفظ: یکى بلفظ « یرحمک الله » و دیگر بلفظ « ارحم محمدا و آل محمد» .(3) پانوشتها: 1. الفقه المنسوب للإمام الرضا علیه‏السلام ، صفحه 391 ، بحار الأنوار ، جلد 76 ، صفحه 55 ، ح13 2. اصول کافی،ج4،ص472 3. اصول کافى جلد 4 صفحه : 471 روایة : 4 4.